Archetypy

Archetypy

John Myrdhin Reynolds

Termin „archetyp” został wprowadzony do zachodniej psychologii przez Junga, chociaż sama jego idea sięga do tradycji platońskiej. Według Junga, w zbiorowej nieświadomości psyche ludzkości istnieją pewne struktury, zasady i procesy, dziedziczone od czasów niepamiętnej przeszłości, które same w sobie pozostają nieznane i niewidzialne dla powierzchniowej świadomości. Jednak obecność i działanie tych nieznanych mocy stają się widoczne dla świadomości w snach, wizjach i w sztuce. Te widzialne manifestacje nazywają się archetypami, powtarzają się na przestrzeni historii i pojawiają w ludzkich kulturach na całym świecie. Dlatego też są uniwersalne dla ludzkości. Ich wystąpienie w ludzkim doświadczeniu wywołuje głęboki emocjonalny oddźwięk i podczas procesu dojrzewania jednostki zwanego przez Junga „indywiduacją”, archetypy te podlegają rozwojowi i integracji, tworząc porządek wyższego stopnia. Widzialny symbol całości i integracji, który spontanicznie manifestuje się wraz z indywiduacją, Jung nazywa mandalą, terminem wziętym z buddyzmu tybetańskiego. Zawartość zarówno świadomej, jak i nieświadomej psyche zostaje zorganizowana w symetryczny, mandaliczny wzór, symbol całości, wokół transcendentnego centrum zwanego przez Junga „Jaźnią”. Tej Jaźni nie należy mylić z ego, naszym poczuciem własnej tożsamości, które tworzy porządkujące centrum świadomego doświadczania i z którym się identyfikujemy. Ego nie zna też bezpośrednio Jaźni, ale może prowadzić z nią dialog. Przebywa ona w samym jądrze jednostkowej istoty i reprezentuje kulminację jungowskiego procesu indywiduacji oraz uzyskanie pełnego potencjału własnej istoty. Jako magiczny proces koncepcja Junga zastała wcześniej zobrazowana w kabalistycznym poznaniu i rozmowie ze Świętym Aniołem Opiekuńczym.

 

 

Źródło: „Czarownice i Dakinie”, John Myrdhin Reynolds, Wydawnictwo A, 2002


ANUTTARA > PL > Teksty > Carl Gustaw Jung > Archetypy >
Share: Facebook Twitter
Shortlink: https://www.anuttara.net/link/370470 sLink
[imsp]