Obszary badawcze Carla Gustava Junga

Z perspektywy czasu patrząc można nakreślić pięć szerszych obszarów zainteresowań badawczych Junga.

1. Nadrzędnym dla całej metody Junga obszarem były badania fenomenologiczne, a w ich ramach badania sfery doświadczenia symbolicznego. Przedmiotem badań Junga były tu wytwory spontanicznej aktywności symbolicznej psyche i to zarówno w wymiarze jednostkowym, jak i społecznym, historycznym czy kulturowym (patrz: studia porównawcze kultur i epok), wytworami podlegającymi analizie były tu: marzenia senne, fantazje, wizje oraz baśnie i mity. W tym też obszarze Jung prowadził wieloletnie studia nad symboliką i obrazowością alchemiczną, gnostycką, mitologiczną, a także religii chrześcijańskiej.

2. Drugim obszarem badań Junga były studia filozoficzne, bo to właśnie one najwyraźniej ukierunkowały proces formułowania ogólnych zarysów jego koncepcji. Mowa tu z jednej strony o niemieckim idealizmie i filozofii niemieckiego romantyzmu, a z drugiej strony o filozofii starożytnej Grecji (m.in. platonizm, ale i późniejszy neoplatonizm) oraz początki myśli chrześcijańskiej (w jej nurcie zasadniczym – Ojców Kościoła, jak i przede wszystkim w nurcie heretyckim – filozofii gnostyckiej). Tylko w perspektywie rozumienia filozoficznego rodowodu myśli Junga może być czytelna jego całościowa wizja świata i człowieka i tylko w tej perspektywie zrozumiałe okazują się kolejne propozycje teoretyczne (np. synchroniczność, antycypacja, jungowska emanacyjna wizja świata i Boga, jego koncepcja "stającego się", zmierzającego ku Pełni i duchowego, człowieka, czy też jego rozwiązanie w sferze rozumienia natury zła).

3, 4, 5. Z tymi dwoma zasadniczymi dla budowania koncepcji obszarami powiązane są trzy dalsze. Jest to obszar badań psychologiczno-psychiatrycznych, w którym Jung zarówno badał podłoże psychosomatyczne osobowości człowieka (Test Skojarzeń Słownych z użyciem pneumografu i galwanometru), sferę patologicznych zaburzeń psychicznych (schizofrenia, histeria), jak również, a może nawet przede wszystkim, długofalowy proces leczenia terapeutycznego zaburzonych psychologicznie osób (psychoterapia psychoanalityczna). Duża rozpiętość badanych zjawisk w tym polu (od chorób psychicznych po tzw. zjawiska paranormalne) wpłynęła właśnie na jungowskie spektrum konceptualizowanych zagadnień. Dodajmy też, że właśnie tutaj stykały się dwa wchłonięte przez Junga paradygmaty badawcze, jeden antymaterialistyczny, teoretyczno-spekulatywny, osadzony na gruncie filozofii idealistycznej i fenomenologii, a drugi pozytywistyczno-materialistyczny, wyniesiony przez Junga z nauk przyrodniczych (medycyny). Właśnie ciągłe zmaganie się w ramach jego stanowiska badawczego tych paradygmatów spowodowało – pomimo dużej złożoności i momentami nieczytelności – tak silne ugruntowanie jego koncepcji

Źródło: http://pl.wikipedia.org