Dezintegracja pozytywna

Dezintegracja pozytywna wyraża korzystne rozluźnienie, a nawet rozbicie pierwotnej struktury psychicznej, np. w okresie dojrzewania, w stanach nerwowości, w nerwicach i psychonerwicach oraz w konfliktach życia codziennego – zewnętrznych, a przede wszystkim wewnętrznych. Takie rozluźnienia i rozbicia są bowiem bardzo czynnikiem sprzyjającym rozwojowi, zwłaszcza rozwojowi przyśpieszonemu i twórczemu, co stwierdza się w praktyce u osób cierpiących na psychonerwice, a także w biografiach wybitnych jednostek.

Źródło: „Trud Istnienia”, Kazimierz Dąbrowski, Omega, Warszawa 1986