Obyczaje seksualne w Chinach

Radziecki antropolog L. Wasiliew (1974) stwierdza, że w Chinach epoki In i Czou (II tysiąclecie p.n.e.) zdecydowanie dominował męski kult falliczny. Falliczne symbole znaleziono w Chinach nawet i okresu neolitu. W najdawniejszych czasach istniały również cechy zachowań orgiastycznych w okresie świąt wiosennych, co zresztą występuje w wielu kulturach agrarnych Starożytności. Kobiety w początkach cywilizacji chińskiej miały wysoką pozycję. Miały prawo kierować swoim losem. Znane były kobiety-szamanki, które służyły kultowi płodności. W okresie Czou pojawiają się cechy kultury patriarchalnej, poligamia, męska orientacja w obyczajowości, haremy — cesarze mieli dużą liczbę kobiet: pierwszą żonę, trzy drugie żony, dziewięć trzecich żon, 27 czwartych oraz 81 nałożnic.

Źródło: „Seks w kulturach świata”, Zbigniew Lew-Starowicz, Ossolineum, 1988