Seks w Japonii

Seks w Japonii

Zbigniew Lew Starowicz

Tradycje i postawy seksualne Japonii są o wiele mniej znane w krajach należących do kultur Zachodu aniżeli tradycje Indii, Chin, Świata islamu. Wiąże się to z faktem zamknięcia Japonii przed obcymi, a po wymuszonym jej otwarciu wpływy przenikające z wiktoriańskiego Zachodu zaczęły zmieniać niektóre obyczaje seksualne. Ponadto na Zachodzie pojęcie orientalnego seksu nie odnosiło się do Japonii (z nielicznymi wyjątkami, jak instytucja gejsz, prostytucja). Dopiero od niedawna zaczęto tłumaczyć na języki zachodnie różne stare dzieła japońskie i okazało się, że mamy do czynienia z nader oryginalną i swoistą seksualnie kulturą.
Bernard Soulie napisał, że „erotyzm japoński jest nierozerwalnie związany z mitologią do dziś jeszcze żywą wśród ludu. Kult szinto, religii stworzonej na bazie relacji człowieka z naturą, nadaje erotyzmowi japońskiemu szczególną siłę.
Niektóre legendy japońskie przypominają nieco mitologię grecką, różnią się jednak treścią erotyczną. Aby się o tym przekonać, wystarczy obejrzeć na zakrętach wiejskich dróg ołtarzyki z fallicznymi rzeźbami, bądź wejść do ciastkarni, w której można kupić smaczne ciasta w kształcie nabrzmiałego, gotowego do wytrysku penisa. Kultura japońska bardzo wcześnie włączyła seks do codzienności. Jest on przeżywany bez większych hamulców, zarówno na dworze cesarskim, jak i wśród ludu, gdzie krąży wiele „podręczników kochania", będących książkami do poduszki. Sztuka kochania, spisana już w IX wieku, mówi o intymnym złączeniu języków obojga partnerów w czasie współżycia albo o grach miłosnych lesbijskich, w których harigata zastępuje jednej z uczestniczek członek męski. We wsiach japońskich można jeszcze spotkać rzeźby wyciosane w kamieniu, przedstawiające współżyjącą parę. Seks grupowy praktykowany był w Japonii już dziesięć wieków temu. W X wieku w świątyniach zbierali się mężczyźni i kobiety, by oddać się wspólnie zabawie w wielkiego penisa. Dwie grupy stojące naprzeciw siebie podniecały się wzajemnie, aby wyzwolić stan erekcji członka. Mężczyzna, który mimo nieustannej prowokacji przeciwnego obozu, najpóźniej osiągał orgazm, ogłaszany był zwycięzcą.

Gejsza – czyli erotyzm wysublimowany

Bernard Soulie stwierdza, że gejsza zajmuje specyficzne miejsce w symbolice erotyzmu japońskiego. Jest ona jakby jego kwintesencją, chociaż jej powołaniem jest przysparzanie umysłowej rozrywki mężczyznom, a nie zaspokajanie ich potrzeb seksualnych. Nie zawsze jest to jasne dla ludzi z Zachodu, nader skłonnych do utożsamiania gejszy z prostytutką. W rzeczywistości gejsza nie sprzedaje swego ciała. Już około roku 1000 (lub zdaniem innych wieku VII) gejsze tworzyły korporacje zawodowe. Naukę rozpoczynały przed 10. rokiem życia. Musiały posiąść sztukę makijażu (mlecznobiała cera podkreślająca szkarłat ust i czerń oprawy oczu). Ubrane w wykwintne kimona, przepasane szerokim pasem, uczyły się sztuki wdzięcznego poruszania się. Wymagano od nich umiejętności prowadzenia domu, zaspokajania życzeń gości odpowiednio do ich pozycji społecznej. Edukacja gejszy obejmowała również znajomość literatury, sztuki, muzyki. Uczyła się gry na shamisen (rodzaj gitary) i tańca. Po zdobyciu odpowiednich kwalifikacji dziewczyna znajdywała pracodawcę, z którym łączyły ją wyłącznie zawodowe stosunki. Dzięki osobistemu urokowi i dużej wiedzy uprzyjemniała czas gościom pana domu, nierzadko pośredniczyła w interesach handlowych lub w pertraktacjach natury politycznej. Za pracę otrzymywała wynagrodzenie, dzięki czemu nie traktowano jej jak niewolnicy. Wartość instytucji narodowej mierzy się jej trwałością: instytucja gejszy przetrwała wszystkie historyczne burze, które dotknęły Japonię. Obecnie wychowanie gejszy rozpoczyna się około 16. roku życia. Uczestniczą one z nie mniejszym talentem niż dawniej w rozwoju ekonomicznym kraju. Biorą udział w poważnych operacjach handlowych, przyczyniając się do ich sukcesu zarówno w kraju, jak i poza granicami: „Wzruszający blask, który emanuje z wdzięcznej sylwetki gejszy" (pisze Soulie}, „z jej głosu i drobnych nawet gestów, wywiera na mężczyźnie wrażenie, które sięga do najgłębszego źródła jej zmysłowości i seksu".

Źródło: „Erotyzm i Techniki Seksualne Wschodu”, Zbigniew Lew Starowicz, Warszawa 1991


#TAG: gejsza | Japonia | seks | |
ANUTTARA > PL > Teksty > Seks > Kulturowe uwarunkowania seksualności człowieka > Seks w Japonii >
Share: Facebook Twitter
Shortlink: https://www.anuttara.net/link/370704 sLink
[imsp]