Rytuały tantryczne

Autor: Zbigniew Lew Starowicz

Niektóre rytuały tantryzmu są trudne do przyjęcia dla człowieka wychowanego w innej kulturze, np. uświęcona zdrada małżeńska. Żonaty mężczyzna może współżyć z inną kobietą w obecności własnej żony, która w trakcie współżycia znajduje się po ich prawej stronie i obserwuje jego przebieg. Druga kobieta zajmuje miejsce po lewej stronie mężczyzny (stąd określenie- „tantryzm z lewej ręki''). Rytuał ten burzy bariery ograniczające relacje seksualne do norm ustalonych przez braminów. Poprzez ich pogwałcenie powstają odmienne pojęcia norm życia społecznego. Dopuszczają one nie tylko „uświęconą zdradę”, ale i seks grupowy połączony z ceremoniami o tajemnym charakterze. Ich tajemniczość pozwala z jednej strony nadać temu wyznaniu charakter misterium, a z drugiej - uniknąć represji ze strony braminów kierujących społeczeństwem. Od czasu powstania tantryzmu wszystko, co było zakazane, staje się dozwolone. Namiętność łącząca się z nierządem staje się prawem. Nawet kontakty kazirodcze i gwałty są dozwolone, a także zalecane.



Źródło: „Erotyzm i Techniki Seksualne Wschodu”, Zbigniew Lew Starowicz, Warszawa 1991