Tantryzm

Tantryzm i taoizm są wielowiekowymi kulturami, które akceptują seks, a także stworzyły nader finezyjną, bogatą sztukę współżycia seksualnego. W zafascynowaniu seksem tantryzm poszedł jednak zdecydowanie dalej. Soulie stwierdza, że tantryzm jest religią wręcz opartą na akcie seksualnym, której wszyscy wyznawcy są jednocześnie kapłanami.
Istotą tantryzmu jest utożsamienie się z najwyższym bytem poprzez doskonalenie własnego Ja. Za pomocą specjalnych rytuałów i ćwiczeń doskonali się ciało i ducha celem zrozumienia ostatecznej prawdy. Według tantryzmu wszelki byt powstaje z pierwiastka męskiego - nasienia, oraz żeńskiego, z ich połączenia powstaje kropla, a z jej przekształceń wszystkie rzeczy. Ciało jest oczyszczane przez ćwiczenia jogi, medytację, intensywne doznawanie przyjemności i przykrości. Akt seksualny ma znaczenie sakralne, jest powtórzeniem kosmicznego aktu pierwotne: pary boskiej i służy wyzwoleniu energii. Ciało jest czyste, święte i służy wyzwalaniu energii duchowej. Należy je dobrze poznać i wykorzystać do rozwoju duchowego. Ciało i seks są akceptowane i traktowane jako droga ku narodzeniu duchowemu. Ciało zawiera w sobie cały wszechświat, bywa przedstawiane w formie rośliny, która czerpie soki z otoczenia. Pobudzenie ciała, emocji, seksu służy transformacji ich w energię duchową. Tajemniczość i ezoteryczność tantryzmu utrudnia jego zrozumienie, a bogatą symbolikę i inną podstawę filozoficzną niełatwo pojąć ludziom z kultury Zachodu, mającym zupełnie inną mentalność.
Eliade uważa, że tantryzm jest zróżnicowany, antyascetyczny i antyspekulatywny, a jego droga z pozoru jedynie jest łatwa. Istnieje w nim bogata erotyka mistyczna. Ekstaza miłosna otwiera drzwi do wieczności, im bardziej jest ona intensywna i częściej osiągana, tym bardziej zbliża do Prawdy.
Soulie podkreśla, że tantryzm kobiecie wyznacza aktywną rolę w relacjach seksualnych. To ona skupia w sobie energię, obdarowuje swego partnera pierwotnym fluidem, dzięki któremu dochodzi on do objawienia. Dzięki specjalnym treningom mężczyzna dochodzi do mistrzostwa w sztuce miłosnej i wymaga się od niego bierności. Oczywiście, posiada on kobietę w akcie seksualnym, lecz to ona uaktywnia się ze zręcznie dozowaną namiętnością, dzięki doskonałemu opanowaniu sztuki współżycia. Zestrojenie oddechów partnerów z rytmem igraszek miłosnych łączy ich w jedność. W ten sposób partnerzy osiągają apogeum asany - kontrolowania mięśni i nerwów. Każdy ruch partnerów jest jak film wyświetlany obraz po obrazie. Zbliżenie seksualne przedłuża życie i pozwala osiągnąć stan mistycznej ekstazy. Tantryczne połączenie mężczyzny i kobiety w czasie współżycia seksualnego polega w rzeczywistości na podstawowej nierówności, której dobrowolnie podporządkowuje się mężczyzna. Stara się on powstrzymać wytrysk nasienia i w momencie dojścia do najwyższego poziomu asany, zaczyna natychmiast wchłaniać własne nasienie. W ten sposób rozkosz seksualna staje się formą energii, która przez kosmiczną ekstazę prowadzi do Najwyższej Wiedzy. Ciągłe odnawianie tego zachowania tworzy cykl: śmierć-zmartwychwstanie, co wg tantryków jest dowodem na celowość tego kultu.


Źródło: „Erotyzm i Techniki Seksualne Wschodu”, Zbigniew Lew Starowicz, Warszawa 1991